We wtorek, 29 marca 2022 roku odbyło się wirtualne spotkanie zainicjowane przez Centrum PISOP. Podczas webinaru słuchaczom przybliżono działania norweskiego trzeciego sektora.

Spotkanie otworzyła Natalia Szymanowska, która pokrótce omówiła działania Centrum PISOP i opowiedziała o projekcie Warnik.

Pierwszą prelegentką była Zoja A. Ghimire, reprezentująca organizację Mangfold i Arbeidslivet.

Zoja A. Ghimire jest Polką od 12 lat mieszkającą w Norwegii. Organizacja, na rzecz której pracuje, zajmuje się różnorodnością w miejscu pracy. Mangfold i Arbeidslivet od ponad 20 lat zabiega o aktywny dostęp do życia zawodowego w Norwegii bez względu na wiek, płeć, wyznanie czy kolor skóry.

- Nasz zespół ma charakter międzynarodowy. Na co dzień zajmujemy się wynajdywaniem sposobów na rozwiązywanie problemów społecznych i musimy być w tym bardzo kreatywni – tłumaczyła prelegentka.

Przykładowo, aktualnie w Norwegii, trudno znaleźć pracę w swoim zawodzie migrantom z wyższym wykształceniem, a Mangfold i Arbeidslivet stara się poprawić tę sytuację.

A jak sobie radzą migranci z Polski? Okazuje się, że choć są najliczniejszą grupą migrantów w Norwegii, są słabo reprezentowani.

- Mówi się o nich, że są wręcz niewidoczni – tłumaczyła Zoja A. Ghimire.

Częściowo – jak wyjaśniała prelegentka – może to wynikać z faktu, że ich pobyt w Norwegii ma charakter czysto zarobkowy i przerwy w pracy zawodowej spędzają z pozostawioną w Polsce rodziną. W takiej sytuacji z rzadka podejmują próby nauczenia się języka i zaistnienia w lokalnej społeczności. A bywa i tak, że nawet jeśli cała rodzina mieszka w Norwegii, niechętnie podejmowane są próby nauczenia się języka.

- W odpowiedzi na to powstało Forum Dialogu i Współpracy, którego celem jest tworzyć z Polakami norweskie społeczeństwo – mówiła Z.A.Ghimire.

Dużym doświadczeniem w zakresie współpracy z migrantami mogła pochwalić się także inna prelegentka – Joanna Spychała ze Stowarzyszenia Lepszy Świat w Poznaniu. Opowiedziała o działaniach na rzecz mieszkających w Poznaniu uchodźców. Wspomniała też o  interesującym projekcie edukacyjnym „Poznańska rodzina” kojarzącego uczniów do pracy w dwójkach. Pierwszy z uczniów to wolontariusz, a drugi jest podopiecznym podchodzącym z rodziny zagrożonej wykluczeniem społecznym. Projekt przynosi w Poznaniu wspaniałe efekty, bo dzieci z rodzin zagrożonych przestają być marginalizowane.

- Będziemy próbowali bazować na tym modelu w pracy z dziećmi z Ukrainy, których w polskich szkołach przybywa z dnia na dzień - zapowiedziała Joanna Spychała.

Znaczącym głosem była też prelekcja Moniki Kochowicz reprezentującej Stopp Hatprat. Polka mieszkająca w Norwegii opowiedziała o kampanii przeciwko mowie nienawiści i o wdrażanych przez tę międzynarodową organizację działaniach mających na celu podnoszenie świadomości w tym zakresie.

Swoje wystąpienie zaczęła od pytania, czym jest mowa nienawiści, a później wyjaśniła,  dlaczego każdorazowo wymaga ona reakcji.

- Mowa nienawiści podważa i umniejsza ludzkiej godności. Brak reakcji może prowadzić do dyskryminacji, a co za tym idzie do związanych z nią przestępstw – tłumaczyła Monika Kochowicz.

Opowiedziała, jak w praktyce wyglądają działania Stopp Hatprat w Norwegii.

- Pracujemy dwutorowo, z dwoma grupami. Działamy w obszarze młodych ambasadorów, którym dajemy dużą swobodę działania. To oni wychodzą z tematami, jakie chcą podejmować. Ambasadorami są młodzi luzie w wieku 16 – 22 lata. Drugą grupą jest sieć praktyków. To m.in. nauczyciele, z którymi konsultujemy różne kwestie. Chodzi o to, by to co robimy, było aktualne – tłumaczyła Monika Kochowicz.

Prelegentka przygotowała też kompendium wiedzy „Jak mówić o uchodźcach i uchodźczyniach”. Z pewnością przyda się ono aktualnie w Polsce. Dla przykładu  warto wyrzucić ze słownika wyrazy takie jak „zalew” czy „fala”, gdy wypowiadamy się o uchodźcach, bo oba te rzeczowniki mają w tym przypadku pejoratywne znaczenie.

- Kojarzą się z klęską żywiołową, a co za tym idzie dehumanizują – tłumaczyła Monika Kochowicz.

Podobnie ma się sprawa z przymiotnikiem „nielegalni” w kontekście uchodźców.

Niewątpliwie wirtualne spotkanie dało solidną dawkę wiedzy słuchaczom współpracującym z Centrum PISOP w ramach projektu WARNIK.